Er ligt een sculptuur midden op een plein, alsof het zo uit de lucht is komen vallen. Het is een beeld dat uitnodigt om het van alle kanten te bekijken. In één oogopslag is niet duidelijk hoeveel vlakken er zijn. Je ziet er hooguit drie. Het is een octahedron, een achtvlak.
Twee dansers, ieder met een eigen stijl, vinden elkaar in de uitdaging om de sculptuur te beheersen. In hun poging om te gaan met iets dat groter is dan zijzelf benaderen ze het object onderzoekend, speels en vloeiend, maar ook ruw en risicovol. Een ruimtelijk experiment met invloeden van free-running en theater.
Een voorstelling over evenwicht, veiligheid en vertrouwen.
Concept en uitvoering: Dansnest